Pani Maria w maju 2020 skończy 90 lat. Po śmierci męża i syna mieszka zupełnie samotnie w zaniedbanej, poniemieckiej kamienicy, przeznaczonej do rozbiórki. Panują tu trudne warunki, szczególnie dla osoby starszej, schorowanej i niesprawnej ruchowo. Brak łazienki i ciepłej wody, mieszkanko znajduje się na pierwszym piętrze, gdzie trzeba dotrzeć po stromych i krętych schodach, ogrzewane kaflowym piecem…

Pani Maria utrzymuje się z renty w wysokości 1100 zł, od września otrzymuje również dodatek dla osób niesamodzielnych, który nieco poprawił Jej rozpaczliwą sytuację finansową. Cierpi na rozsiany nowotwór, cukrzycę, jest po zawale serca. Porusza się z trudem o kulach, bo kolana puchną i bolą. Są dni, kiedy nie jest w stanie nic zjeść, ponieważ dręczą ją dokuczliwe mdłości; badania wykazują poważną niedokrwistość. Lista przyjmowanych przez Nią leków jest bardzo długa. Mimo tego Pani Maria nie poddaje się; pomaga Jej modlitwa i towarzystwo kogoś, z kim może porozmawiać. A ma za sobą barwne życie i mnóstwo ciekawych rzeczy do opowiedzenia. Snuje wspaniałe historie o wojnie, a także licznych podróżach z czasów, kiedy była pianistką. Pianino „Legnica” do tej pory zajmuje honorowe miejsce w Jej pokoju. Pani Maria często patrzy na nie z tęsknotą… Teraz już prawie nie grywa z powodu bólu stawów. Znajduje pocieszenie w czytaniu książek i robótkach ręcznych, choć na te drugie często już brak Jej sił.

Nasze wsparcie jest dla Niej bardzo ważne. Zawsze wita nas z wielką radością i wyczekuje każdej wizyty. Kiedy ma towarzystwo, zapomina o dręczącym bólu i po prostu młodnieje w oczach… Jesteśmy w stałym kontakcie telefonicznym, aby na bieżąco monitorować potrzeby Pani Marii.

Zbieramy fundusze na zakup leków i inne bieżące potrzeby Podopiecznej.